ترمز پارک برقی از جمله ویژگی‌های نسبتاً جدید در خودروها است.اما این سیستم، چگونه عمل میکند ؟
استفاده از ترمز دستی به راننده اطمینان می‌دهد که در هنگام توقف کامل و عدم حضور سرنشینان در خودرو، حرکتی اتفاق نیافتد و از وقوع حوادث و تصادفات جلوگیری می‌شود. همچنین، این کار باعث می‌شود که فشار متوجه سیستم انتقال قدرت در زمان توقف طولانی مدت نشود و از آسیب دیدن به اجزای داخلی گیربکس جلوگیری شود. ترمزهای کمکی یا دستی که بیشتر روی چرخ‌های عقب خودرو اعمال نیرو می‌کنند، به طور کلی به دو دسته ترمز مکانیکی و ترمز الکترونیکی تقسیم می‌شوند.
نحوه عملکرد ترمزهای دستی مکانیکی ؟
ترمزهای مکانیکی به دو دسته اهرمی و پدالی تقسیم می‌شوند. در خودروهای قدیمی مانند پیکان، اهرم ترمز دستی در سمت چپ صندلی راننده قرار داشت که با بالا کشیدن آن، از جلوگیری از حرکت ناخواسته خودرو در هنگام پارک و توقف طولانی جلوگیری می‌کرد. سپس این اهرم به قسمت میانی کنسول منتقل شد که دسترسی آسان‌تری را فراهم می‌کرد، اما ایراد آن اشغال کردن فضای بیشتر بود. در ادامه، ترمز دستی به صورت پدال در زیر پای راننده نصب شد، به طوری که یک پدال کوچک در گوشه سمت چپ فضای پای راننده قرار داشت و با فشار پای راننده، پدال درگیر یا آزاد می‌شد. این نوع ترمز بیشتر در خودروهای سایز بزرگ و لوکس مانند هیوندای آزرا و تویوتا کمری مورد استفاده قرار می‌گرفت.
کارکرد ترمزهای دستی که به صورت اهرم یا پدال درگیر می‌شدند، ابتدا کاملاً مکانیکی بود و قطعات الکترونیکی مانند ECU در آن‌ها نقشی نداشتند. در این نوع ترمز، با بالا کشیدن اهرم توسط راننده، سیم ترمز دستی کشیده می‌شد و این باعث می‌شد که دیسک چرخ با لنت ترمز درگیر شود و از حرکت ناخواسته خودرو در هنگام توقف جلوگیری شود. اما با پیشرفت تکنولوژی و ورود ریزترین تراشه‌ها به دنیای خودرو و الکترونیک شدن عملکرد قسمت‌های مختلف فنی، عملکرد ترمز دستی نیز به حالت پیشرفته‌تری رسید و در نتیجه، ترمز پارک برقی معرفی شد.
نحوه عملکرد ترمز پارک برقی
ترمز پارک برقی، یا همان سیستم Electronic Parking Brake که به اختصار EPB شناخته می‌شود، ابتدا در حدود سال ۲۰۰۱ میلادی توسط برندهای معروفی همچون آئودی و بی‌ام‌و بر روی خودروهای پرچمدارشان مورد استفاده قرار گرفت و سپس به تدریج توسط سایر تولیدکنندگان خودرو رواج یافت. این سیستم‌های پارک برقی به طور کلی دو دسته را شامل می‌شوند. در دسته اول که به عنوان نوع ابتدایی تلقی می‌شوند، سیستم دستی هستند که همراه با یک کابل عمل می‌کنند، با این تفاوت که یک موتور الکتریکی برای فعال کردن آن‌ها استفاده می‌شود و با فشار دادن یک دکمه موجود در کنسول میانی، فعال یا غیرفعال می‌شوند. اما در دسته دوم که به طور کامل الکتریکی هستند و کابلی در آن‌ها استفاده نمی‌شود، موتورهای الکتریکی به طور جداگانه بر روی کالیپر چرخ‌های عقب نصب شده‌اند و با کنترل ECU خودرو به مدار متصل می‌شوند و مسئولیت اعمال نیرو و چسباندن دیسک به لنت را بر عهده دارند.
ترمز پارک برقی را با فشار یک دکمه می‌توان فعال یا غیرفعال کرد و در این زمان، سیستم وارد مدار می‌شود و چراغ مربوط به ترمز پارک برقی در پشت آمپر روشن می‌شود. در خودروهای پیشرفته، اگر راننده ترمز پارک را به هنگام توقف طولانی مدت فعال نکند، این سیستم به طور خودکار پس از خاموش شدن خودرو فعال می‌شود. همچنین، اگر راننده در هنگام شروع به حرکت فراموش کند دکمه ترمز پارک را غیرفعال کند، سیستم کامپیوتر مرکزی به طور خودکار با قرار گرفتن گیربکس در حالت درایو و فشردن پدال گاز توسط راننده، ترمز پارک را غیرفعال میکند تا از وارد شدن آسیب به اجزای چرخ و لنت‌ها جلوگیری شود. امروزه بسیاری از خودروهای جدید به ترمز پارک برقی مجهز هستند، با این حال، در خودروهای اسپرت که اهمیت وجود اهرم ترمز دستی برای انجام حرکات نمایشی و حساب شده است، استفاده از آن همچنان حفظ می‌شود تا هیجان رانندگی با این خودروها دوچندان شود.
